Bron: Elijah J. Magnier @ejmalrai op ejmagnier.com, 20 januari 2020
De Amerikaanse president Donald Trump vermoordde de commandant van de “As van het Verzet”, Generaal-majoor Sardar Qassem Soleimani van de (Iraanse Revolutionaire Garde) IRGC – Quds Brigade op het vliegveld van Bagdad. Daarbij hield hij weinig rekening met de gevolgen van deze geplande moord. Misschien dacht de Amerikaanse regering dat de moord haar beleid in het Midden-Oosten positief zou beïnvloeden. Of misschien geloofde ze dat de moord op Sardar Soleimani de “As van het Verzet” zou verzwakken. Als de Iraanse partners in Palestina, Libanon, Syrië, Irak en Jemen hun leider kwijt waren, zou hun capaciteit worden verzwakt. Is die inschatting juist?
Een hooggeplaatste bron binnen de “As van het Verzet” zei: “Sardar Soleimani was de directe en snelle verbinding tussen de partners van Iran en de leider van de Revolutie Sayyed Ali Khamenei. Het plaatselijk commando berust echter bij de nationale leiders in elk afzonderlijk land. Die leiders hebben hun eigen beleid en praktijken, maar ook gemeenschappelijke strategische doelen om de Amerikaanse dominantie te bestrijden, tegen de onderdrukkers op te komen en zich te verzetten tegen illegale buitenlandse inmenging in hun zaken. Die doelen liggen al jaren vast en zullen blijven bestaan, met of zonder Sardar Soleimani”.
“In Libanon leidt Hezbollah’s secretaris-generaal Sayyed Hassan Nasrallah en is hij degene met een directe link naar de Syrische president Bashar al-Assad. Hij steunt Gaza, Syrië, Irak en Jemen en is sterk betrokken op al deze fronten. Hij wordt echter bijgestaan door een groot aantal adviserende en begeleidende mensen die verantwoordelijk zijn voor alle militaire, sociale en relationele zaken in eigen land en in de regio. Tegelijkertijd zijn er ook veel Iraanse IRGC-officieren op veel van deze fronten aanwezig om de noden van de leden van de “As van het Verzet” op het gebied van logistiek, opleiding en financiën te ondersteunen”, aldus de bron.
In Syrië werken IRGC-officieren samen met Rusland, het Syrische leger, de Syrische politieke leiders en alle Iraanse bondgenoten die vechten voor de bevrijding van het land en voor de vernietiging van de jihadisten die vanuit alle delen van de wereld via Turkije, Irak en Jordanië naar Syrië zijn toegestroomd. Deze officieren hebben nauw samengewerkt met Irakezen, Libanezen, Syriërs en anderen die tot de “As van het Verzet” behoren. Zij hebben de Syrische regering de nodige steun geboden om de “Islamitische Staat” (ISIS/IS/ISIL), Al-Qaida en andere jihadisten of mensen met vergelijkbare ideologieën in het grootste deel van het land te verslaan – met uitzondering van Noordoost-Syrië, waar de Amerikaanse bezettingsmacht opereert. Die IRGC-officieren hebben hun objectieven en over de middelen om die te bereiken zijn al jaren geleden afgespraken gemaakt. De afwezigheid van Sardar Soleimani zal daar nauwelijks ïnvloed op hebben.
In Irak hebben meer dan 100 Iraanse IRGC-officieren op officieel verzoek van de Iraakse regering mee geholpen om ISIS te verslaan. Zij hebben samen met de Iraakse strijdkrachten samengewerkt en waren betrokken bij de levering van wapens, inlichtingen en training aan het land nadat, midden 2014, voor een derde in handen van ISIS was gevallen. Het was verrassend en schokkend om zien hoe het Iraakse leger, dat meer dan tien jaar lang door de Amerikaanse strijdkrachten bewapend en getraind was, zijn posities opgaf en uit de Noord-Iraakse steden wegvluchtte. De Iraanse steun met zijn solide ideologie motiveerde om ISIS te bestrijden, en was efficiënt in Syrië. Het was dus zaak om dit aan de Irakezen door te geven, zodat die konden stand houden, vechten en ISIS verslaan.
Het Libanese Hezbollah is aanwezig in Syrië, in Jemen, maar ook in Irak. De Iraakse premier Nuri al-Maliki vroeg Sayyed Nasrallah om officieren naar zijn land te sturen om zich tegen ISIS te verzetten. Tientallen Hezbollah-officieren opereren in Irak en zullen bereid zijn de Irakezen te steunen als de Amerikaanse strijdkrachten weigeren het land te verlaten. Zij zullen zich achter het besluit van het Parlement scharen dat besloot dat de VS voor eind januari 2021 moeten vertrekken, en dit besluit uitvoeren. De lange ervaring van Hezbollah in oorlogsvoering met Amerikaanse strijdkrachten in Libanon en Irak heeft geleid tot pijnlijke ervaringen, en zij is deze niet vergeten.
Sayyed Nasrallah heeft in zijn laatste toespraak onthuld dat er medio 2014 medewerkers van Hezbollah in Koerdistan aanwezig waren om de Iraakse Koerden tegen ISIS te steunen. Dat was op het moment dat de Koerdische leider Masoud Barzani liet weten dat het aan Iran te danken was dat de Koerden wapens kregen om zich te verdedigen. De VS weigerden gedurende vele maanden om Irak te helpen, toen ISIS zijn controle in het noorden van Irak had kunnen uitbreiden.
Hezbollah heeft de continue bezoeken van Koerdische vertegenwoorigers aan Libanon, om daar hun eigen vertegenwoordigers te ontmoeten, niet bekendgemaakt. In feite bezoeken Iraakse soennitische en sjiitische ambtenaren, ministers en politieke leiders regelmatig Libanon om vertegenwoordigers van Hezbollah en zijn leider te ontmoeten. Hezbollah speelt, net als Iran, een essentiële rol in het versoepelen van de dialoog tussen Irakezen wanneer die moeite hebben om hun meningsverschillen met elkaar naast zich neer te leggen..
De reden waarom Sayyed Nasrallah, toen hij Masoud Barzani ontmoette, de aanwezigheid van zijn officieren in Koerdistan onthulde, is een duidelijke boodschap aan de wereld: de “As van het Verzet” is niet afhankelijk van één enkele persoon. Sayyed Nasrallah geeft aan dat er, met of zonder Sardar Soleimani, eenheid heerst in dit front. Koerdistan maakt deel uit van Irak en Barzani heeft verklaard zich te zullen houden aan het besluit van het Iraakse parlement om het vertrek van de Amerikaanse strijdkrachten uit het land te vragen. De Koerden staan niet los van de centrale regering, ze maken er deel van uit.
Voordat hij vermoord werd bereidde Sardar Soleimani zijn opvolging voor en vroeg hij om generaal Ismail Qaani als zijn vervanger aan te duiden, mocht hij bijvoorbeeld sneuvelen in de strijd. De leider van de revolutie Sayyed Ali Khamenei besliste Soleimani’s wens te eerbiedigen en de plannen en doelstellingen die al waren vastgelegd aan te houden. Sayyed Khamenei beval, volgens de bron, een “versterking van de steun aan de Palestijnen en, in het bijzonder, aan de bondgenoten daar waar de Amerikaanse strijdkrachten aanwezig zijn.”
Sardar Soleimani verwachtte zijn dood door zijn vijanden en kreeg wat hij wenste. Hij besefte dat de “As van het Verzet” zich zeer wel bewust is van de doelstellingen. Degenen onder de “As van het Verzet” die een sterk intern front hebben, zijn goed georganiseerd en liggen op schema. Het probleem lag vooral in Irak. Het lijkt er op dat de de VS door de twee commandanten te vermoorden erin geslaagd zijn om de Iraakse facties samen te brengen. Sardar Soleimani had nooit zo’n snelle realisatie kunnen verwachten. Anti-Amerikaanse Irakezen bereiden zich voor om aanstaande vrijdag hun afwijzing van de Amerikaanse strijdkrachten in hun land duidelijk te maken.
Sayyed Ali Khamenei heeft in zijn vrijdagse gebeden van vorige week, de eerste in acht jaar, een routekaart opgesteld voor de “As van het Verzet”: De Amerikaanse troepen uit het Midden-Oosten dwingen en Palestina steunen.
Alle Palestijnse groepen, inclusief Hamas, waren aanwezig bij de begrafenis van Sardar Soleimani in Iran en ontmoetten er Generaal Qaani die beloofde, “niet alleen steun te blijven verlenen maar die, conform het verzoek van Sayyed Khamenei, te verhogen,” aldus de bron.
Ismail Haniyeh, de leider van Hamas, zei vanuit Teheran: “Soleimani is de martelaar van Jeruzalem.”
Er waren veel Iraakse commandanten aanwezig bij de ontmoeting met generaal Qaani. De meesten van hen hebben een lange staat van dienst op het gebied van vijandigheid jegens de Amerikaanse strijdkrachten in Irak tijdens de bezettingsperiode (2003-2011). Hun commandant, Abu Mahdi al-Muhandes, werd samen met Sardar Soleimani vermoord en ze zijn op zoek naar wraak. Deze leiders hebben genoeg motivatie om de Amerikaanse strijdkrachten aan te vallen, die de Iraaks-Amerikaanse trainings-, cultuur- en bewapeningsovereenkomst hebben geschonden. Op geen enkel moment heeft de Amerikaanse regering een vrijbrief gekregen van de regering in Bagdad om te mogen moorden in Irak.
Het Iraakse parlement heeft gesproken: De moord op Sardar Soleimani heeft het uiteindelijke doel van de “As van het Verzet” geholpen. De Iraakse interim-premier heeft alle leden van de coalitiestrijdkrachten in Irak officieel meegedeeld dat “hun aanwezigheid, inclusief die van de NAVO, nu niet meer nodig is in Irak.” Ze hebben een jaar de tijd om te vertrekken. Maar dat sluit absoluut niet uit dat de Irakezen hun commandanten moeten wreken.
Palestina vormt de tweede doelstelling, zoals Sayyed Khamenei heeft gesteld. Er kan niet uitgesloten worden dat er aanzienlijke steun aan de Palestijnen zal wordt gegeven, veel meer dan de steun die ze op dit moment krijgen. Iran is vastbesloten de soennitische Palestijnen te steunen in hun streven naar een eigen staat in Palestina. De man – Soleimani – is weg en is, zoals elke andere man, vervangbaar, maar de inzet voor de doelstellingen is toegenomen. Het is moeilijk voor te stellen dat de “As van het Verzet” inactief blijft zonder zich op de een of andere manier te engageren in de presidentiële campagne van de VS. De rest van 2020 zal naar verwachting heet zijn.
Vertaald door Francis J,
Dit artikel is gepubliceerd door Elijah J. Magnier op ejmagnier.com
De publicatie wordt niet geblokkeerd door een Paywall, en is vertaald, zodat veel lezers van de inhoud kunnen genieten.
Elijah: “Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. […….] Uw bijdrage, hoe klein ook, helpt de continuïteit te waarborgen. Dank u.”