Bron: Elijah J. Magnier @ejmalrai op ejmagnier.com 14 januari 2020
Goed geïnformeerde en betrouwbare bronnen op het kabinet van de Iraakse premier Adel Abdel Mahdi in Bagdad geloven dat “de VS niet bereid zijn te luisteren naar rede, naar de Iraakse regering of het parlement. Het heeft de bedoeling om oorlog te voeren en Irak om te vormen tot een strijdtoneel, door te weigeren de wet te respecteren en zijn troepen terug te trekken. De VS zullen geconfronteerd worden met een sterk en legitiem gewapend volksverzet, zelfs als sommige Irakezen (in Koerdistan) de wet zullen overtreden en de aanwezigheid van de VS in hun regio zullen aanvaarden, maar niet zonder daarvoor een zware prijs te zullen betalen”.
De Iraakse interim-premier Adil Abdel Mahdi stelde het parlement voor om een voor een nieuwe wet stemmen, waarin aan de VS wordt gevraagd het land te verlaten. Het parlement luisterde naar de heer Abdel Mahdi, stemde voor een nieuwe wet die het contract tussen Irak en de Amerikaanse strijdkrachten beëindigt en vroeg de regering deze uit te voeren. Abdel Mahdi eiste in een telefoongesprek met de Amerikaanse staatssecretaris Mike Pompeo de inzet van een Amerikaanse delegatie om de volledige terugtrekking van alle Amerikaanse strijdkrachten uit het land te organiseren. Het antwoord hoefde niet lang op zich te laten wachten: “De VS trekken zich niet terug uit Irak, maar respecteren hun soevereiniteit en beslissingen,” zei minister Pompeo. De Amerikaanse overheid verzuimde uit te leggen hoe Washington het Iraakse soevereine besluit om de terugtrekking van de Amerikaanse troepen te vragen, kan verwerpen en tegelijkertijd kan respecteren.
President Donald Trump nam een hard standpunt in door de Irakezen te vragen miljarden dollars te betalen voor de bouw van de Iraakse bases waar zijn troepen verblijven. Anders dreigde hij “de Irakezen sancties op te leggen zoals ze nog nooit eerder hebben gezien” en “kon de rekening van de Centrale Bank bij de Federal Reserve Bank van New York met 35 miljard dollar worden afgesloten“.
De ambassadeur van de VS in Irak Mathew Tueller bezorgde de Iraakse officials – inclusief premier Abdel Mahdi, die om de terugtrekking van de VS-strijdkrachten uit Irak had gevraagd – een lijst van alle mogelijke sancties die de VS zouden kunnen opstellen, indien de regering blijft aandringen op de totale terugtrekking van de VS-troepen. Dit leidde tot een onmiddellijke reactie van Iraakse organisaties die tegen de Amerikaanse troepen wilden vechten zodra die door Irak tot een bezettingsmacht is uitgeroepen.
Iraakse organisaties die tegen Al-Qaida en ISIS in Syrië en Irak vochten, brachten een bezoek aan de nieuwe Iraanse topman van de IRGC-Quds brigade Ismail Qaani die Sardar Qassem Soleimani vervangt. Zij vroegen om militaire en financiële steun om de nieuwe “bezettingstroepen” te bevechten. De Iraanse generaal beloofde te helpen bij de uitvoering van het besluit van het Iraakse parlement, de regering en het volk. Qaani zal naar verwachting Irak bezoeken, waar meer dan 100 Iraanse adviseurs, samen met Syrische en Russische partners in de veiligheids- en controle basis van Bagdad samenwerken om ISIS te bestrijden.
De beslissing van Trump om controle over te nemen van de olie-inkomsten van Irak bij de Amerikaanse Federal Reserve Bank in New York, zou kunnen leiden tot een devaluatie van de lokale valuta en een crash in het financiële systeem. In de woorden van Trump ligt ook een impliciete dreiging, om de nationale goudreserves van Irak, die bij de New Yorkse Fed worden bewaard, in beslag te nemen.
Het is duidelijk dat de Amerikaanse regering zich niets gelegen laat aan de stabiliteit van Irak en de gevolgen voor het nabije Europese continent, dat meer te lijden zou kunnen hebben van de Irakese migratie en de toegenomen instabiliteit in het Midden-Oosten.
Minister Pompeo beweerde ten onrechte dat het besluit van het Iraakse parlement niet-bindend is. Waarom zou een Amerikaanse ambtenaar een Iraaks politiek besluit als nietig kunnen beschouwen?
Toen de VS de Iraakse commandant Abu Mahdi al-Muhandes, de Iraanse commandant Qassem Soleimani en andere officieren in hun gezelschap vermoordden, vroeg de Iraakse premier om de herroeping van de in 2014 ondertekende overeenkomst tussen de VS en Irak, die de aanwezigheid van de Amerikaanse strijdkrachten in Irak regelde.
De oorspronkelijke overeenkomst werd in 2011 beëindigd toen alle Amerikaanse strijdkrachten zich uit Irak terugtrokken. In 2014 werd de overeenkomst opnieuw geactiveerd door de regering om de krachten te bundelen in de strijd tegen de “Islamitische Staat” (ISIS).
In de preambule van de overeenkomst staat dat de VS Irak zal steunen tegen “bedreigingen van zijn soevereiniteit, territoriale integriteit en zijn democratisch, federaal en constitutioneel systeem”.
De VS schenden de overeenkomst door gebruik te maken van hun land en luchtruim – zoals minister-president Abdel Mahdi verklaarde – zonder de toestemming van Bagdad te vragen. De Amerikaanse troepen staan toe dat Israël Irakese commandanten vermoordt en Irakese opslagplaatsen aanvalt – zoals de Amerikaanse ambassadeur in Irak aan Abdel Mahdi meedeelde. Door op de luchthaven van Bagdad Iraakse en Iraanse bevelhebbers te vermoorden, maken de Amerikaanse strijdkrachten overeenkomstig de artikelen 2 en 3 van de overeenkomst de facto een einde aan de overeenkomst.
De Amerikaanse regering schendt verder de soevereiniteit van Irak door de resolutie van het Iraakse parlement te negeren en te weigeren de terugtrekking van alle troepen te organiseren. Bovendien dreigde president Trump openlijk de Iraakse economie te vernietigen door de VN en het internationaal recht te negeren en daarmee het recht van de sterkste op te leggen.
In het Iraakse parlement stemden 173 van de 328 parlementsleden voor de terugtrekking van de Amerikaanse strijdkrachten. Wat de interim-premier beslist is niet bindend. De regering kan alleen maar voorstellen doen en haar mening geven. De besluiten worden in het parlement genomen en die besluiten moeten door de huidige en toekomstige regering toegepast worden, tenzij een nieuw parlementair besluit het vorige besluit herroept.
Zelfs als alle Koerdische en de meeste soennitische parlementsleden (er waren er slechts 3 aanwezig) niet present waren, baseert de grondwet zich niet op religies of etniciteit, de bron voor wetgeving is gebaseerd op een meerderheid (de helft plus één). Zo worden de voorzitter van het parlement, de president en de premier altijd gekozen en dat gebeurt steeds door de belangrijkste politieke coalitiegroep.
Het parlement zal opnieuw bijeenkomen voor een tweede lezing van de resolutie, alle parlementsleden te vragen het document te ondertekenen en in te stemmen met een termijn voor de terugtrekking van de VS. De overeenkomst vereist in dit geval niet de handtekening van de president, zoals parlementsvoorzitter Mohamad al-Halbousi verklaarde maar wel de aanwezigheid van al-Halbousi zelf, wat het geval is.
President Trump heeft Irak gevraagd hem “miljarden dollars“ te betalen voor de uitbreiding van de militaire bases om de Amerikaanse troepen te ondersteunen. Ook hier negeert de VS bewust artikel 5 van het akkoord dat “Irak is eigenaar van alle gebouwen, onroerende goederen, . . . .met inbegrip van die welke gebruikt, gebouwd, veranderd of verbeterd door de VS. Bij hun terugtrekking zullen de VS alle faciliteiten aan de regering van Irak teruggeven, vrij van eventuele schulden en financiële lasten”. De VS zullen de kosten dragen van de bouw, wijzigingen of verbeteringen in de overeengekomen faciliteiten en gebieden die zijn voorzien voor het exclusieve gebruik ervan
In artikel 24 staat ook dat de “VS het soevereine recht van de regering van Irak erkennen om te allen tijde het vertrek van de VS-strijdkrachten uit Irak te vragen”. Trump negeert dat en zegt in plaats daarvan: “de Irakezen zullen moeten betalen als ze ons eruit willen”. Dat toont aan dat de Amerikaanse regering van plan is om nog lang in het olierijke Irak te blijven.
Na de moord op de generaals is er dus weinig twijfel over dat 2020 een heet jaar zal worden in Irak en hard zal zijn voor de Amerikaanse strijdkrachten als hun president de soevereiniteit en de wil van Irak blijft negeren. De Amerikaanse troepen zullen als een bezettingsmacht worden beschouwd die het gewapend verzet ertegen legitimeert. Irak is weer teruggekeerd naar 2003, toen George W. Bush het land als bezet verklaarde. Dat was het moment waarop het verzet van de grond kwam. Trumps laatste jaar van zijn eerste termijn zal waarschijnlijk geen stabiliteit brengen in het Midden-Oosten en zal zeker gevaarlijk zijn voor de Amerikaanse militairen die in de regio worden ingezet.
Vertaald door Francis J,
Dit artikel is gepubliceerd door Elijah J. Magnier op ejmagnier.com De publicatie wordt niet geblokkeerd door een Paywall. en is vertaald, zodat veel lezers van de inhoud kunnen genieten.
Elijah: “Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. […….] Uw bijdrage, hoe klein ook, helpt de continuïteit te waarborgen. Dank u.”