Bron: Elijas J. Magnier op ejmagnier.com 14 oktober 2019 met dank aan Francis J. voor de vertaling ~~~
Tijdens een lopende operatie van Turkije – een NAVO- en Amerikaanse bondgenoot – landde afgelopen vrijdag een 155 mm artillerieraket op 300 meter van een Amerikaanse commandopost bij de Syrische grensstad Ayn al-Arab (onder de Syrische Koerden bekend als “Kobane”) . Het doel van de operatie was de door de VS gesteunde Koerdische militanten, bekend als de YPG, de Syrische tak van de door de VS-EU-NAVO als terroristische groepering verklaarde “Koerdische Arbeiderspartij” (PKK), tot op een afstand van 30 tot 35 kilometer van de grens te verdrijven.
De Turkse troepen, gesteund door Syrische handlangers, waren in de eerste week van de militaire operatie snel opgerukt op het door de VS bezette Syrische grondgebied, waarbij ze de hoofdwegen afsneden en probeerden hun vijanden te isoleren.
Deze twee directe gebeurtenissen waren voldoende om de alarmbellen te doen rinkelen en zette er de Amerikaanse regering meteen toe aan om via de minister van Defensie Mark Esper de terugtrekking van ongeveer 1000 Amerikaanse troepen uit het noordoosten van Syrië (NOS) aan te kondigen. De dood van een Amerikaanse soldaat in Syrië zou effectief de spijker in de doodskist van de verkiezingscampagne van de Amerikaanse president Donald Trump in 2020 zijn geweest. Frankrijk en Groot-Brittannië, die ook speciale eenheden in NOS hebben, zullen de Amerikaanse troepen volgen en ook uit Syrië vertrekken.
De Syrische troepen kregen de opdracht om zich in NOS te ontplooien na een overeenkomst tussen Rusland en Turkije en tussen Rusland en de Syrische autoriteiten, om de veiligheid van de separatistische Syrische Koerden te garanderen.
De Syrische president Bashar al-Assad stemde ermee in de veiligheid van de Koerden te garanderen zolang deze zich bij de nationale veiligheidstroepen aansluiten. De Koerden, die door de plotselinge terugtrekking van de VS het momentum hebben verloren, stelden geen andere voorwaarden. Damascus beloofde geen acties uit wraak of rancune te zullen nemen op de Koerden, die jarenlang hebben gefungeerd als menselijk schild ter bescherming van de Amerikaanse bezettingstroepen, die na de nederlaag van ISIS in Syrië zijn gebleven.
De Russisch-Koerdische deal bestaat uit het inzetten van het Syrische leger aan de grens met Turkije en de teruggave van alle energiebronnen (gas en olie) aan de door de Syrische regering gecontroleerde strijdkrachten. Die energiebronnen zijn van vitaal belang voor de Syrische regering, die het onder de sancties van de VS en de EU zwaar te verduren heeft gehad. Elke levering van olie werd geblokkeerd, m.u.v. de zware olie uit Iran, waarvan de supertanker erin geslaagd was de belegering te doorbreken.
De initiële overeenkomst tussen de Koerden en Damascus (via Rusland) bestaat uit de beëindiging van het zelfbestuur van NOS, de integratie van de Syrische Koerden onder het commando van het Syrische leger en de vervolging en vernietiging van alle ISIS-troepen.
De terugtrekking van de VS uit het grensgebied tussen Irak en Syrië wordt ook verwacht wanneer er een oplossing wordt gevonden voor de 64000 vluchtelingen in het kamp van al-Rukhba.
Alle motivatie en voordelen voor de VS om de bezettingstroepen in Syrië in stand te houden, zijn weggevallen: het “Iraanse gevaar” is na de heropening van de grensovergang van Al-Qaem niet langer een issue. Daarom zou het handhaven van Amerikaanse troepen aan de grenzen Trump onnodig veel geld kosten en met nutteloze verantwoordelijkheid opzadelen, wanneer er geen “ongunstige” troepen meer in het land zullen zijn.
Het is duidelijk dat het motief om de Amerikaanse troepen in Syrië te houden totdat er een nieuwe grondwet is opgesteld, de VS niet langer interesseert. Trump laat dit probleem over aan Rusland en Turkije om het (met de steun van Iran!) met president Assad op te lossen.
Het opleggen van sancties aan Syrië is nu zinloos en het verhinderen van de toenadering tussen de Arabieren heeft geen enkele rechtvaardiging meer. Alle Arabische landen – met uitzondering van Qatar – hebben zich solidair verklaard met president Assad en de Turkse invasie veroordeeld. De terugkeer van de Arabieren zal een stevige basis leggen voor de wederopbouw van Syrië. De Syrische markt is aantrekkelijk voor Arabische landen en de commerciële contacten zullen ook hun invloed hebben op de Levant. President Assad vindt het niet erg om de oorlogspagina af te sluiten en een nieuwe, positieve relatie met de landen in het Midden-Oosten aan te gaan en hij zal, zoals vóór 2011 het geval was, deze landen enige invloed laten hebben.
Sancties tegen Iran hebben hun betekenis en doel verloren wanneer al-Tanaf zijn activiteiten hervat met al-Qaem. Iraanse goederen zullen hun weg vinden naar de Syrische markt en vice versa. De weg Teheran-Baghdad-Damascus-Libanon zal naar verwachting weer aan kracht en betekenis winnen.
Trump kondigde zijn terugtrekking aan zonder zijn bondgenoten te informeren. Het partnerschap tussen de VS en de EU ter plaatse is uiteengevallen. De geloofwaardigheid van de VS is op zijn laagste niveau als gevolg van zijn houding ten opzichte van de Koerden die Trumps troepen hadden verdedigd in ruil voor een staat, “Rojava”.
De Amerikaanse sancties tegen Turkije waren alleen maar lege woorden. Trump dreigde Turkije sancties op te leggen als het de rode lijn zou overschrijden, meer dan 35 kilometer ver oprukken, om twee dagen later te pleiten voor een volledige terugtrekking.
De poging van de Amerikaanse elite om Rusland te demoniseren valt uit elkaar: Moskou is de redder van de Koerden, verraden door de VS. De aanhangers van de Koerden steunden de Koerden fanatiek en vroegen om hun uitroeiing door Turkije te voorkomen: nu kunnen ze niet langer hun wapens en pennen tegen Rusland richten. Hier komt Rusland, samen met al-Assad die oprukt om hen te redden.
Het Kremlin wint aan belang in het Midden-Oosten en perfectioneert zijn diplomatie in een zeer gecompliceerd deel van de wereld; de VS loopt ervan weg. Moskou sluit diezelfde Koerden die ervoor gekozen hadden om jarenlang met de Amerikanen op te trekken, in zijn armen. President Vladimir Poetin is erin geslaagd een goede relatie op te bouwen met zowel Iran als Saoedi-Arabië, met al-Assad en Israël, met Hezbollah en met de Syrische rebellen. Zelfs met Turkije.
Er zijn vandaag veel winnaars in Syrië, waaronder zelfs Trump, die wegloopt om slachtoffers te voorkomen zoals hij in zijn campagne beloofde. De Koerden zijn de enige echte verliezers, omdat ze 11000 mensen verloren hebben voor een staat waarvan ze alleen maar gedroomd hebben dat die op een dag werkelijkheid zou worden. Hoewel ze rampzalig hebben ingezet op het verkeerde (Amerikaanse) paard, hebben ze uiteindelijk hun levens gered door een andere mentor te kiezen.
Dit artikel is gepubliceerd door Elijah J. Magnier op ejmagnier.com, in de originele en overige talen, zodat veel lezers van de inhoud kunnen genieten. Deze NL vertaling is van Francis J. Het wordt niet gemaskeerd door Paywall. Elijah: "Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. ....... Uw bijdrage, hoe klein ook, helpt de continuïteit te waarborgen. Dank u."