Bron: Gordon Duff, VeteransToday 28 maart 2021 ~~~
Onderstaand bericht is afkomstig uit een inlichtingendump van Russische bronnen. Omdat het afkomstig is van een inlichtingendienst in de vorm van een “lek”, zijn er altijd vragen. Tot nu toe is niet alleen het grootste deel van het materiaal bevestigd, maar zijn er ook verschillende oplossingen voor ernstige problemen met betrekking tot 9/11 inbegrepen.
Ik heb hier weinig geredigeerd. Echter, dit kwam met enorme ondersteunende documentatie die, in de toekomst, geupload kan worden op SCRIBD voor toegang. (Opmerking van de redacteur: Ons is meegedeeld dat een deel van de documentatie nooit kan worden geüpload of verspreid om redenen die duidelijk zullen zijn).
Een belangrijk punt is dat de VS overtollige kernwapens aan Israël hadden geleverd.
We hebben hier een zeer solide bevestiging van. In de jaren ’80 toonde Israël haar inventaris van Davy Crockett tactische kernkoppen aan een van onze redacteuren, die toen een hoge NAVO-inlichtingenambtenaar was. Deze vroege “micro-nukes” werden in 1978 uit de Amerikaanse inventaris gehaald en “verdwenen”.
Dit zeer geheime rapport wordt ongewijzigd gepubliceerd, afgezien van slechte machinale vertaalfouten die worden hersteld. Mijn persoonlijke mening is dat dit GEEN desinformatie stuk is, maar eerder een belangrijke doorbraak betekent. Ik geloof dat dit een zeldzame blik achter het gordijn is.
Ik publiceer dit voor degenen die weten hoe weinig hiervan echt nieuw is. De dingen die nieuw zijn, zijn baanbrekend. Voor degenen die dit allemaal een beetje te hoog gegrepen vinden, kan ik weinig anders doen dan u laten weten dat dit de wereld is waarin “uw ouderen” werkelijk leven en dat u eindelijk de kans krijgt om in de bovenste la van mamma en pappa’s dressoir te kijken.
Te geklasseerd om te publiceren
Volgens een gepensioneerde FXX agent, gespecialiseerd in Israëlische contra intel: Het type nucleair wapen dat op 9/11 werd gebruikt, was een aangepaste versie van de W-54 nucleaire artilleriegranaten die tussen 1988 en 1998 aan de Israëliërs werden geleverd…
Chemische analyse door DOE Sandi was in staat om de chemische/radiatie voetafdruk of vingerafdruk van de kernkoppen te identificeren op basis van monsters genomen na 911 van de fall-out op ground zero. (Opmerking van de redactie: Het gebruik van kernwapens op Ground Zero is bevestigd door meerdere bronnen)
Alle op plutonium gebaseerde kernkoppen hebben een chemische vingerafdruk die het type ontwerp kan identificeren en waar de PU werd gemaakt en hoe oud het is. Dit was de 911 chantage op Bush 1 en 2, de illegale overdracht van overtollige Amerikaanse kernwapens aan de Israëli’s en waarom de voortdurende doofpot, samen met het gestolen goud en de aandelenfraude die gaande was op Wall Street etc. Volgens dossier ENW57.pdf op pagina 66. (Noot van de redactie: Document ontvangen en bevestigd)
Er was slechts een 2 kiloton apparaat nodig om de gebouwen neer te halen. Een 2 kiloton bom produceert een vuurbal van ongeveer 150 tot 200 voet in diameter bij meer dan 4000 graden Celsius. Net groot genoeg om de I-balken van de centrale kern van het gebouw te smelten en ze op hun plaats te laten vallen. De lichtflits zou minder dan 1 seconde duren en voornamelijk in het UV-licht bereik zijn. De overdruk zou maximaal 60 psi zijn en naar boven gericht met de explosie. Zie het ondergrondse effect.
De radioactieve neerslag zou minimaal zijn en zich alleen binnen het bereik van Ground Zero bevinden. De straling zou binnen 72 uur na de explosie tot een aanvaardbaar niveau dalen. De meeste radioactieve neerslag werd opgesloten in het cementstof en veroorzaakte zo alle recente sterfgevallen door kanker die we nu zien in New York onder de eerste hulpverleners. (Opmerking van de redacteur: Consistent met de gegevens van de site)
Gesmolten staal en ijzeroxide of “nano-thermiet” is een bijproduct van de zeer hoge gammastraling / neutronenflux die in de centrale stalen kern wordt geïnduceerd. De straling lost het staal op in ijzeroxide en verbruikt de koolstof en siliconen in het staal.
Dit verklaart de ontbrekende stalen kolommen en de zeer belangrijke aanwijzing van de “verdampte” 20 ton antennetoren boven op de zuidelijke toren. De opwaartse stralingsgolf heeft hem letterlijk verdampt. Videobewijs bewijst dat dit waar is. (Opmerking van de redacteur: De kwestie van de toren is van vitaal belang.)
De totale XXOO data file van DOE Sandia over de 911 gebeurtenis is meer dan 72 MB. P.S. Snowden had geen Q-toegang, dus hij miste deze. Carnaberry had een behoorlijke voorraad documenten over dit onderwerp. Het hele nucleaire non-proliferatie verhaal van gestolen nucleair materiaal uit Rusland was een Israëlische dekmantel om de oorspronkelijke bron van wapenmateriaal uit de Amerikaanse voorraden te verbergen. (Noot van de redactie: Volledig bevestigd)
Illegale distributie van Amerikaans nucleair materiaal aan buitenlandse bondgenoten was niet beperkt tot Israël. Vrijwel alle NAVO-bondgenoten waren ook betrokken bij deze zwendel. Dick Cheney was de slechterik in deze zaak. Bush2/Cheney verhandelden nucleaire pitten aan het buitenland als IOU’s om te krijgen wat ze wilden. Tom Countryman, een bekend Israëlisch operateur, heeft nu vreemd genoeg onder Obama de leiding over het N.N.P. op het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij werd daar geplaatst door Ram Emanuel.
Het lijkt erop dat het wapen van keuze voor de Israëli’s de W-54 was en de daarop volgende serie nucleaire pitten, afkomstig van de opslagplaats in Amarillo TX. Dit was waar Carnaby aan werkte voor Bush senior in Houston.
Over een periode van 10 tot 20 jaar werden in totaal meer dan 350 pitten overgedragen aan de Israëli’s. De W-54 type pitontwerpen waren het meest gewild vanwege het 2-punts implosiepitontwerp. Dit is het gemakkelijkst te herfabriceren en aan te passen in vergelijking met andere ronde pitontwerpen.
Het pilvormige ontwerp van het W-54 type wapen bevat meer dan 1,5 keer meer plutonium dan een standaard pit. Hierdoor kan genoeg plutonium worden teruggewonnen dat zelfs na meer dan 32 jaar nog bruikbaar is voor wapens. Na verloop van tijd wordt de pit onbruikbaar als wapen door de ophoping van Americium in de pit, dus ze hebben een beperkte houdbaarheid, afhankelijk van hoe snel of langzaam het plutonium werd geproduceerd in de reactor in Stanford.
Meestal was het ongeveer 150 dagen maximaal. De bestralingstijd in de reactor tijdens de productie bepaalt de houdbaarheid van de pit als wapenwaardig materiaal. Alle micronukes die door de Israëli’s worden gebruikt, zijn herbewerkte apparaten van het type W-54.
Deze apparaten werden gebruikt bij de bomaanslagen op Bali en Londen en in Japan op hun reactoren. (Noot van de redactie: gebruik van kernwapens op Bali bevestigd) Ook gebruikt in Damascus, Irak en Afghanistan door de VS. (Noot van de redactie: Meervoudige bevestiging, inclusief monsters ter plaatse.)
Deze zijn opgeslagen in de meeste Israëlische ambassades voor gemakkelijke inzet. De op 911 gebruikte exemplaren werden bewaard in het Israëlische consulaat in NYC tot ze op hun plaats werden gezet. Na 911 controleert de FBI nu alle diplomatieke buidels met een geigerteller voordat ze de VS binnenkomen of verlaten. De Zuid-Afrikaanse wapens waren ook overtollige W-54 artilleriegranaten, aangekocht bij Israëliërs, en de eindassemblage en het testen gebeurde in Zuid-Afrika met Israëlische hulp. (Opmerking van de redacteur: Dit verklaart de productieproblemen van Pelendaba).
Dit werd gedaan omdat de Israëliërs een testterrein nodig hadden om er zeker van te zijn dat hun herbouwde wapens zouden werken zoals ontworpen. (Opmerking van de redacteur: Testen op 22 september 1979 meerdere bevestigingen.) De Noord-Koreaanse wapens zijn ook van het 155 mm artillerie ontwerp zoals geleverd door Israël.
Het echte Noord-Koreaanse kernwapenprogramma is gebaseerd op het gebruik van nucleaire artillerie en niet op raketten. Het plan is om een enorme artilleriebarrage op Zuid-Korea te gebruiken als er oorlog uitbreekt, dit omvat het gebruik van kleine nucleaire artilleriegranaten om tanks, raketten en artillerie van de VS tegen te gaan.
De Saoedi’s hebben ook een voorraad W-54’s die ze onder Bush2 van de VS hebben gekocht. (noot van de redacteur: Bevestigd) De Israëli’s hebben ze ook geleverd aan India, Brazilië, China, Taiwan, Japan, Noord- en Zuid-Korea enz. (Er werd aangenomen dat Canada de bron was van de Braziliaanse kernwapens). Dimona is een standaard 75 megawatt thermische open top reactor zoals gebruikt in Frankrijk voor hun plutonium wapenproductie programma, hun versie van Stanford (noot van de redacteur:Waarschijnlijk “Hanford”).
Door overmatig gebruik als een snelle kweekreactor door de Israëli’s, kreeg Dimona aan het eind van de jaren 1980 onder Bush 1 een “stoomexplosie” IE een flits over onfatsoenlijkheid als gevolg van neutronenkriticiteit. Hierdoor werd de reactor voor vele jaren stilgelegd tot herstellingen konden worden uitgevoerd.
De centrale werkt nu alleen nog op zeer lage vermogensniveaus vanwege schade aan het omhulsel door neutronenabsorptie. Hij wordt nu voornamelijk gebruikt voor de productie van isotopen. Dit dwong de Israëli’s zich te wenden tot gestolen nucleaire voorraden van de VS voor de voortzetting van hun nucleaire programma.
De Israëli’s wisten dat het nucleaire materiaal dat zij hadden verworven slechts een beperkte houdbaarheid had en het daarna niet langer bruikbaar was als wapenwaar, en probeerden het zo snel mogelijk op de overschotmarkt te dumpen voordat het voor hen van geen nut meer was. Zij dumpten het dus bij nietsvermoedende naties die er alleen maar op zouden blijven zitten en het niet zouden kunnen testen. Dit waren de splijtstofproeven in Noord-Korea. (Noot van de redactie: Bevestigd, meerdere bronnen)
Toen iedereen de zwendel doorhad, zoals Japan en Korea. (IE de Koreaanse onderzeeërs die tot zinken werden gebracht etc) waren ze boos omdat ze grof geld betaalden voor troep. Dit startte een mini koude oorlog met Israël en haar oude klanten. Maar met micro-atoombommen, zelfs als het plutonium veroudert, zal het nog steeds splijtbaar zijn en een kleinere detonatie produceren, ruim onder de 2 kiloton in omvang.
Ze kunnen dus nog steeds gebruikt worden als kleine vuile bommen of als zeer kleine tactische kernwapens, zoals de nucleaire artillerie-aanvallen op Damascus met raketondersteunde W-54’s. (Noot van de redactie: Bevestigde inslag, 4 mei 2013) Het ontwerp van de W-54 pit is pilvormig en heeft een diameter van slechts ongeveer 4 inch en weegt ongeveer 24 pond.
Het grootste deel van de brandstof wordt bij detonatie verbruikt in de plasmavuurkogel, zodat er nog maar heel weinig plutoniumneerslag kan ontsnappen. Als het wordt gezouten met andere materialen kan de neerslag zelfs worden verminderd tot lagere niveaus, zoals in een versterkt stralingstoestel of de zogenaamde neutronenbom. Dit is wat werd gebruikt op 911.
Het primaire doel van het nucleaire wapen dat op 911 werd gebruikt, was het produceren van een enorme gamastraal / neutronenflux die ongeveer 150 tot 300 voet dikke stalen I-balken van 6 inch dik zou doen verdampen, die de centrale kern van de WTC-gebouwen vormden. Dit veroorzaakte een vrije val zoals te zien was op TV die dag. (Noot van de redacteur: Kritische informatie.)
De flits zou aan het zicht onttrokken worden door de ondergrondse detonatie. Het meeste licht zat toch in het niet-zichtbare lichtspectrum. De overdruk zou gereduceerd worden tot 6 psi door de ontploffing die door de centrale kern zou gaan en neutronenstraling die de TV antenne bovenin het gebouw zou doen verdampen, zoals op TV te zien is.
De neerslag zou voornamelijk verdampt betoncement en ijzeroxide zijn. Dit is de reden waarom ze na 911 iedereen op TV vertelden dat de bètastralingverbrandingen die mensen opliepen te wijten waren aan het bijtende cementstof en niet aan de stralingseffecten van de radioactieve cement fallout. (Noot van de redactie: Volledig bevestigd)
Het ijzeroxide dat overal werd gevonden, was wat overbleef van de stalen I-balken. Dit was het zogenaamde nano-thermiet dat overal werd gevonden. De fall-out was beperkt tot een gebied van 1 mijl rond het centrum van NYC. Zie de grafieken. (noot van de redacteur: Ontvangen)
Stralingsverval was gereduceerd tot veilige lage niveaus na 72 uur, buiten ground zero zelf. Dit is de reden waarom het gebied werd afgesloten voor het publiek gedurende 3 dagen na de gebeurtenis, om de straling te laten dalen tot een veilig niveau.
Topfoto: 9/11 Test
