Bron: Analyse van Kostas Antoniadis
Marwa_OsmanLB - Vanessa Beeley ~~~
De huidige crisis in Syrië is zowel alarmerend als moeilijk te overzien en vraagt om voorzichtigheid alvorens definitieve conclusies te trekken. Toch zijn bepaalde waarheden scherp in beeld gekomen.
Ten eerste lijken de westerse mainstream media opmerkelijk goed voorbereid. Binnen enkele uren hebben ze gedetailleerde verslagen gepubliceerd, interviews afgenomen en een volledig beeld van de situatie geschetst. Ze waren in staat om de spelers, hun motieven en hun strategieën nauwkeurig te bepalen. Dit niveau van precisie in zo’n korte tijd roept een vraag op: zou deze media blitz het resultaat kunnen zijn van een vooruitziende blik, of misschien van coördinatie?
Net zo verontrustend is de nieuwe realiteit op de grond. Israëlische tanks zijn Syrisch grondgebied binnengereden en de Turkse president Erdogan, lange tijd een uitgesproken voorstander van de Palestijnen, heeft een niet zo verbazingwekkende ommezwaai gemaakt. Hij schaart zich nu onvoorwaardelijk achter Israël.
Geen van deze ontwikkelingen zou waarschijnlijk plaatsvinden zonder de steun of de directe orkestratie van de Verenigde Staten.
Ondertussen hebben Jordanië, Egypte, de VAE en Saoedi-Arabië Syriës verzoek om hulp opvallend genegeerd nadat de “banden” met Syrië waren “genormaliseerd”, wat erop wijst dat er een grotere Amerikaans-Israëlische agenda aan het werk is.
Sinds de catastrofale invasie van Irak en het verlies van meer dan een miljoen levens, is de strategische blauwdruk van de VS duidelijk: Syrië ontmantelen als voorbereiding op het isoleren en ten val brengen van Iran en alle verzetsgroeperingen die het steunt in de regio. Wat er nu gebeurt past naadloos in deze langetermijnambitie.
De meest schandalige wending is echter de heropleving van zogenaamde “democratische rebellen”. Dit zijn niets anders dan dezelfde groepen die het Westen ooit bestempelde als terroristen – ISIS en aan Al-Qaeda gelieerde groepen.
Hun leider, Abu Mohammed al-Jolani, heeft een media make-over ondergaan, van radicale jihadist tot blazer-dragende “revolutionair”.
CNN, altijd de megafoon voor westerse verhalen, zond onlangs een interview met hem uit, terwijl outlets als The Telegraph zich lovend uitlieten over zijn vermeende transformatie en zijn groep “diversiteit-vriendelijke jihadisten” noemden. De absurditeit zou lachwekkend zijn als het niet zo gevaarlijk was.
Syrië, verblind en kwetsbaar, wordt geconfronteerd met deze aanval terwijl zijn twee belangrijkste bondgenoten – Iran en Rusland – verstrikt zijn in hun eigen conflicten. Dit is ongetwijfeld een deel van de berekening.
Het bredere doel lijkt maar al te duidelijk. Netanyahu, die onder vuur ligt vanwege zijn wreedheden in Gaza, probeert het conflict uit te breiden tot een regionale oorlog, waardoor de schijnwerpers van zijn misdaden worden afgehaald. Ondertussen profiteert de Amerikaanse wapenindustrie, nu de oorlog in Oekraïne afneemt, zodat de winsten stabiel blijven. Toeval? Onwaarschijnlijk.
Kan dit de Derde Wereldoorlog ontketenen? Zal Syrië afbrokkelen zoals Libië? Zal de terugkeer van Trump de calculus ten goede of ten kwade veranderen? Zal China ingrijpen? Het is nog te vroeg om dat te zeggen.
Maar één ding is zeker: de Amerikaans-Israëlische alliantie heeft opnieuw zijn destructieve agenda losgelaten, en de kosten zullen worden gemeten in onschuldige levens.