bron: B.
on Moonofalabama.org 13 januari 2020 ~~~

De regering-Trump heeft verschillende redenen gegeven voor haar moord op generaal-majoor Qassem Soleimani en commandant Abu Mahdi al Muhandis. Het beweerde dat er een ‘actuele dreiging’ van een incident bestond, ook al wist het niet wat, waar of wanneer het zou gebeuren, dat de moord noodzakelijk maakte. Trump zei later dat de dreiging een gepland bombardement was op vier Amerikaanse ambassades. Zijn secretaresse ontkende dat.

Dat heeft het vermoeden gewekt dat de beslissing om Soleimani te doden weinig te maken had met de huidige gebeurtenissen, maar een lang geplande operatie was. NBC News meldt nu dat dit inderdaad zo is:

President Donald Trump gaf zeven maanden geleden toestemming voor de moord op de Iraanse majoor generaal Qassem Soleimani, indien de toegenomen agressie van Iran resulteerde in de dood van een Amerikaan, volgens vijf huidige en voormalige hoge ambtenaren van de regering
.
De presidentiële richtlijn in juni kwam met de voorwaarde dat bij Trump de laatste beslissing lag om bij een specifieke operatie Soleimani te doden, zeiden ambtenaren.

Het idee om Soleimani te doden, een reguliere generaal in een leger waarmee de VS geen oorlog voert, kwam net als vele andere slechte ideeën van John Bolton.

Nadat Iran in juni een Amerikaanse drone had neergeschoten, drong John Bolton, de toenmalige nationale veiligheidsadviseur van Trump, er bij Trump op aan om wraak te nemen door te tekenen voor een operatie om Soleimani te vermoorden, zeiden ambtenaren. Staatssecretaris Mike Pompeo wilde ook dat Trump de moord zou autoriseren, zeiden ambtenaren.
Maar Trump verwierp het idee en zei dat hij die stap alleen zou zetten als Iran zijn rode lijn overschreed: een Amerikaan doden. De boodschap van de president was “dat ligt alleen op tafel als ze Amerikanen raken”, aldus een persoon die op de hoogte was van de discussie.

Toen schoten onbekende troepen 30 korteafstandsraketten af ​​op een Amerikaanse basis nabij Kirkuk. Het salvo was niet bedoeld om iemand te doden of verwonden:

De raketten landden op een plaats en in een tijd dat het Amerikaanse en Iraakse personeel er normaal gesproken niet waren en het was alleen door pech dat de heer Hamid werd gedood, zeiden Amerikaanse functionarissen.

Zonder enig bewijs te leveren, beschuldigden de VS Katib Hezbollah, een Iraakse Popular Militia Unit, van het lanceren van de raketten. Het lanceerde luchtaanvallen tegen een aantal Katib Hezbollah-posities in de buurt van de Syrische grens, honderden mijlen verwijderd van Kirkuk, en doodde meer dan 30 Iraakse veiligheidstroepen.

Dit leidde tot demonstraties in Bagdad waarbij een menigte door de buitenmuur van de Amerikaanse ambassade brak, maar zich al snel terugtrok. Trump, die Hillary Clinton had aangevallen tijdens de inval op het consulaat / CIA-station in Benghazi, wilde niet beschaamd worden met een volledige ambassadebreuk.

De media beweren dat het de schending van de ambassade was die leidde tot de activering van een operatie, die al een jaar voordat Trump het zeven maanden geleden tekende, gepland was. Zoals de New York Times het beschrijft:

Ambtenaren zeiden dat er de afgelopen 18 maanden discussies waren geweest over het al dan niet vermoorden van generaal Suleimani. In de veronderstelling dat het te moeilijk zou zijn om hem in Iran te raken, overwogen ambtenaren hem te achtervolgen tijdens een van zijn frequente bezoeken aan Syrië of Irak en richtten zich op het inwerken van geheime agenten in zeven verschillende entiteiten die verslag zouden uitbrengen over zijn bewegingen – het Syrische leger, de Quds Force in Damascus, Hezbollah in Damascus, de luchthavens Damascus en Bagdad en de strijdkrachten Kataib Hezbollah en Popular Mobilization in Irak.

Het was de ambassadebreuk en een lobby uit de oorlogsindustrie die Trump ervan overtuigde tenslotte de symbolische trekker over te halen:

Minister van Defensie Mark Esper presenteerde twee weken geleden een reeks antwoordopties aan de president, waaronder het vermoorden van Soleimani. Esper presenteerde de voors en tegens van een dergelijke operatie, maar maakte duidelijk dat hij voorstander was van het wegwerken van Soleimani, zeiden ambtenaren.

Trump ondertekende het, en het ontwikkelde zich vanaf daar verder.

Er was geen informatie over een ‘actuele dreiging’ of iets dergelijks.

Dit was een operatie waaraan 18 maanden was gewerkt. Trump heeft het meer dan een half jaar geleden ondertekend. Degenen die het hadden gepland, wachtten gewoon op een kans om het uit te voeren.

We kunnen niet eens zeker weten dat de bomaanslag op de ambassade ervoor heeft gezorgd dat Trump de laatste stap heeft gedaan. Het kan zijn dat de CIA en het Pentagon gewoon wachtten op een kans om Soleimani en Muhandis, de leider van Katib Hezbollah, tegelijkertijd te doden. Hun ontmoeting op de luchthaven van Bagdad was niet geheim en bood de geschikte gelegenheid waarop ze hadden gewacht.

Soleimani en Muhandis waren samen de lijm die de vele sjiitische facties in Irak bij elkaar hield. Zowel de gewapende als de politieke. De vervanger van Soleimani als brigade leider van Quds, brigadegeneraal Ismail Qaani, is zeker een capabele man. Maar zijn vorige werkterrein was voornamelijk ten oosten van Iran, in Afghanistan en Pakistan, en het zal moeilijk voor hem zijn om de rol van Soleimani in Irak te vervullen:

Na de dood van Soleimani benoemde Ayatollah Khamenei Soleimani’s plaatsvervanger Ismail Qaani om hem op te volgen. Qaani spreekt geen Arabisch, heeft geen diepgaande kennis van Irak, noch het inzicht van Soleimani en zijn vermogen om de verschillende posities van de facties van Irak in evenwicht te brengen met de meningen van Ayatollah Khamenei en de religieuze autoriteiten in Najaf.

Het is de vraag,hoe de opvolger van Soleimani zijn nieuwe verantwoordelijkheid, inclusief de netelige problemen in Irak, zal waarmaken. De escalatie van het Iraans-Amerikaanse conflict is volgens velen een escalatie naar oorlog en de destabilisatie van de regio waarin de gedragsregels zijn veranderd. De vraag blijft hoe, en niet of, dit allemaal van invloed zal zijn op de situatie in Irak.

Vandaag hebben de Iraakse geestelijke Muqtada al-Sadr, die zijn eigen milities heeft, en Iraakse PMU-leiders elkaar ontmoet in Qom, Iran, om te bespreken hoe de buitenlandse troepen uit Irak kunnen worden verdreven. Gen. Qaani zal er waarschijnlijk zijn om hen advies te geven.

Gisteren heeft Hassan Nasrallah, de leider van de Libanese Hezbollah, nog een toespraak gehouden. Daarin riep hij de Koerden in Irak op om hun schuld terug te betalen aan Soleimani en Hezbollah, voor diens strijd tegen ISIS, en om te helpen de buitenlandse soldaten uit Irak te verdrijven:

85-Nasrallah: Nu, de rest van het pad. 1) Irak: Irak is het eerste betrokken land dat op deze misdaad reageert, omdat het in Irak is gebeurd en omdat het gericht was op Abu Mahdi al-Muhandis, een grote Iraakse commandant, en omdat Soleimani Irak verdedigde.

86-Nasrallah: Ik vraag Masoud Barazani om Soleimani te bedanken voor zijn inspanningen om Erbil en de regio Koerdistan te verdedigen, omdat Soleimani de enige was die op uw oproep heeft gereageerd. Soleimani en met hem mannen van Hezbollah gingen naar Erbil.

87-Nasrallah: Barazani beefde van angst, maar Soleimani en de broers van Hezbollah hielpen u deze ongekende dreiging af te weren; en nu moet u dit goede gebaar terugbetalen, door mee te helpen met de inspanning om de Amerikanen uit Irak en de regio te verdrijven.

De familie Barzani, die het Koerdische deel van Irak regeert, is sinds lang verkocht aan de zionisten en de Verenigde Staten. Het zal zeker het verzet niet ondersteunen. Maar het verzoek van Nasrallah is zeer beschamend voor de clan en voor Masoud Barzani persoonlijk.

Tot nu toe vond ik alleen deze nogal verwarrende reactie van hem:

Nihad N. Arafat @NihadArafat – 7:44 UTC · 13 januari 2020
De reactie van de regionale regering van Koerdistan op de immorele toespraak van Hassan Nasrallah via het anti-terreurapparaat is een duidelijke boodschap van de regionale regering aan die terroristen dat de reactie op de terroristen via het anti-terreurapparaat moet zijn.

Als militair leider zijn zowel Soleimani als Muhandis zeker vervangbaar. De milities, die zij hebben opgericht en geleid, zullen blijven functioneren.

Maar beide mannen speelden ook een belangrijke politieke rol in Irak en het zal enige tijd duren om geschikte mensen te vinden die hen daarin kunnen vervangen. Dat maakt het waarschijnlijk dat de reeds sudderende politieke situatie in Irak snel zal overkoken, als de sjiitische facties elkaar gaan bestrijden om de selectie van een nieuwe premier en regering.

Dat komt de VS goed uit, omdat het zal proberen een kandidaat te installeren die het Iraakse parlementbesluit, om buitenlandse troepen van Iraaks grondgebied te verwijderen, verwerpt

Topfoto: Soleimani en Muhandis tijdens een strijdmoment tegen ISIS