Bron:   Elijah J. Magnier   ~~            @ejmalrai
op ejmagnier.com 8 januari 2020 ~~~

Vannacht, net na middernacht lokale tijd raakten Iraanse ballistische raketten “Fateh 313”  twee militaire bases in Irak die een aanzienlijke concentratie van Amerikaanse troepen, samen met andere bondgenoten, herbergen. De Iraanse directe klap was de vergelding voor de Amerikaanse moord op de commandant van het Quds-korps van de de Iraanse Revolutionaire Garde Sardar Qassem Soleimani en zijn kompanen, die vorige week op de luchthaven van Bagdad door een Amerikaanse drone werden vermoord. De Iraanse vergelding bevat verschillende strategische boodschappen voor 2020 en de volgende jaren in het Midden-Oosten. Welke zijn deze boodschappen? Wat gaat er gebeuren na de openlijke aanval van Iran op het machtigste land ter wereld?

Een hooggeplaatste Iraanse ambtenaar nam na middernacht contact op met de Iraakse premier Adel Abdel Mahdi om hem te laten weten dat Iran had besloten represailles te nemen voor de moord op zijn generaal. Iran zei dat het een troepenconcentratie van de VS in Irak zou aanpakken, zonder ook maar een van de Iraakse eenheden te treffen.

Premier Adel Abdel Mahdi antwoordde – volgens goed geïnformeerde bronnen in Bagdad – dat “deze daad verwoestende gevolgen kan hebben voor het Midden-Oosten en dat Irak weigert een theater te worden voor een Amerikaans-Iraanse oorlog”. De Iraanse ambtenaar antwoordde dat “degenen die deze geweldsspiraal begonnen zijn, de VS zijn, niet Iran; het besluit is genomen”.

Premier Abdel Mahdi bracht de Amerikaanse strijdkrachten op de hoogte  van de Iraanse beslissing. De VS kondigden de noodtoestand af en waarschuwden alle Amerikaanse bases in Irak en de regio voor de aanval.

Iran bombardeerde de belangrijkste Amerikaanse militaire basis in Irak, Ayn al-Assad. Het was daar dat het Amerikaanse commando net de afgelopen twee dagen het grootste aantal troepen had verzameld. Veel Amerikaanse bases, met name die in door de sjiieten gecontroleerde gebieden en rond Bagdad, werden de afgelopen dagen om veiligheidsredenen geëvacueerd en de troepen naar Ayn al-Assad gestuurd, een basis met anti-nucleaire schuilplaatsen. Ayn al-Assad ligt in de woestijn van al-Anbar, dicht bij de Iraaks-Syrische grens. Het is vanuit die basis dat de drones die Sardar Soleimani en zijn kompanen op het vliegveld van Bagdad hebben vermoord, zijn vertrokken. Daarnaast heeft Iran ook een andere Amerikaanse basis in Erbil, Koerdistan, gebombardeerd.

Iran kopieerde de communicatiestijl die de Amerikanen gebruikten over hun beslissing. Op 30 december 2019 nam de Amerikaanse minister van Defensie Mark Esper contact op met eerste minister Abdel Mahdi en informeerde hem – zonder er zijn toestemming voor te vragen – over het voornemen van de VS om de Iraakse strijdkrachten (Popular Mobilisation Force – PMF) te bombarderen. Vijf bases van de Iraakse veiligheidstroepen werden vernietigd. Daarbij werden 79 leden van de PMF en de federale politie- en Iraakse legerofficieren gedood en gewond.

Esper gaf de premier weinig tijd (een half uur) om zijn troepen te informeren. Iran gaf Abdel Mahdi een half uur voordat het de Amerikaanse strijdkrachten bombardeerde en tussen de 16 gemoderniseerde meervoudige “Fateh 313” raketten tegen de al-Anbar- en Erbil-bases lanceerde.

Irak heeft in het heetst van de strijd tussen Iran en de VS zijn soevereiniteit verloren. Het kan de controle over zijn land pas terugkrijgen als de Amerikaanse strijdkrachten Irak verlaten zoals het Iraakse parlement heeft besloten. Het besluit kwam als reactie op de moord op generaal-majoor Qassem Soleimani, die als afgezant in een diplomatieke hoedanigheid optrad. Soleimani werd officieel uitgenodigd door de Iraakse regering in 2014 toen Irak Iran vroeg om 100 Iraanse adviseurs naar Irak te sturen om ISIS te bestrijden. Hij had Irakese immuniteit en leidde de Iraanse inlichtingencel in Bagdad, niet ver van de Amerikaanse ambassade, in coördinatie met Russische, Syrische en Irakese functionarissen. Hij was een diplomaat met een diplomatiek paspoort en was uitgenodigd om de volgende dag om 08:30 uur de premier van Irak te ontmoeten die hem een bericht uit Saudi-Arabië zou overhandigen. Premier Abdel Mahdi stemde ermee in een bemiddelende rol te spelen tussen Iran en Saoedi-Arabië en was de tussenpersoon na het vredesinitiatief dat Iran naar de Arabische leiders uitstuurde. Soleimani kwam in Irak aan na een oproep van president Trump om de spanning met Iran te verminderen. Het was een multidisciplinaire reis.

Iran gebruikte zijn precisieraketten toen het op 18 september vorig jaar ISIS en de separatistische Koerden in Koerdistan met zijn raketten bereikte. Gisteravond gebruikte Iran ballistische raketten met substantiële koppen, op doelen die gekozen waren om slachtoffers te voorkomen en een duidelijk signaal af te geven aan president Donald Trump. Er waren weinig tot geen slachtoffers. De VS deelde geen informatie over slachtoffers mee.

De Iraniërs gebruikten niet alleen raketten uit ondergrondse silo’s, maar zetten ook hun vastebrandstof raketten openlijk in tegen de twee Amerikaanse bases in Irak. Iran gaf ruimte voor de-escalatie omdat zonder de-escalatie de oorlog ongetwijfeld het hele Midden-Oosten zal omvatten.

President Trump dreef het Iraanse regime zover dat het  wel moest reageren op de Amerikaanse moord op zijn generaal. Het staatskanaal beweerde dat “80 Amerikaanse militairen werden gedood”, een boodschap die de binnenlandse opinie en het Iraanse nationalisme, vorm gegeven door een mensenmassa van miljoenen die Sardar Soleimani eer betoonden, moest bevredigen. Het diende ook om publieke steun achter het regime  te verzamelen in het geval van Amerikaanse vergeldingsacties die dan weer verdere Iraanse vergeldingsacties noodzakelijk maakten en die tot oorlog zouden kunnen leiden.

De Iraanse boodschap is ook gericht aan de Amerikaanse Democraten om te gebruiken tegen de Amerikaanse president die had beloofd dat zijn soldaten niet in gevaar zouden komen tijdens zijn ambtstermijn. In plaats daarvan riskeert hij het leven van duizenden soldaten in één klap of een confrontatie met Iran en zijn bondgenoten in het Midden-Oosten.

Iran koos er ook voor om de Amerikaanse basis in Erbil als doelwit te nemen om een duidelijk signaal af te geven. Volgens Iraanse functionarissen was het de bedoeling dat de VS zouden begrijpen dat als hun commando besluit Irak te verlaten en de troepen te verzamelen in Erbil, dat Koerdistan niet ver genoeg van hun raketten verwijderd is en dat de Amerikaanse soldaten nergens in Irak veilig zullen zijn.

Het bombardement van Iran toont aan dat de Amerikaanse onderscheppingsraketten in Ain al-Assad inactief waren en dat een volgende krachtige aanval met precisieraketten een bloedbad zou kunnen veroorzaken als dat de bedoeling van de aanval zou zijn.

Dit is de tweede reactie op de moord op Sardar Soleimani. Het eerste antwoord kwam van het Iraakse parlement, dat in zijn resolutie oproept tot de terugtrekking van alle buitenlandse troepen uit het land. De tweede kwam van president Hassan Rouhani die zei: “U bent erin geslaagd de handen van Qassem Soleimani af te snijden (de Iraanse generaal werd bij de aanval in stukken gehakt), wij zullen uw benen uit het Midden-Oosten afsnijden (dwingen te verlaten).”

Dit is verre van de laatste Iraanse aanval op de Amerikaanse strijdkrachten in het Midden-Oosten. Als president Trump besluit af te zien van represailles, zal Iran de Amerikaanse strijdkrachten niet langer rechtstreeks aanvallen en daarvoor de verantwoordelijk nemen. Er wordt niet verwacht dat Iran en zijn bondgenoten zullen stoppen met het lastig vallen van de Amerikaanse strijdkrachten als ze in Irak blijven.

Een ander bericht was tot Israël gericht: de nieuw benoemde commandant van de IRGC-Quds Brigade Ismail Qaani heeft in Teheran een ontmoeting gehad met alle Palestijnse organisaties. Volgens een goed geïnformeerde bron beloofde Iran “onbeperkte steun aan alle Palestijnse troepen tot ze hun doel hebben bereikt”. Inderdaad, Iran kondigde aan: “Israël is in partnerschap met de VS in de moord op Sardar Soleimani”.

De tijd dat de VS kunnen toeslaan zonder teruggeslagen te worden lijkt voorbij. Sinds Pearl Harbour is dit de eerste keer dat een land zijn verantwoordelijkheid opeist voor het treffen van Amerikaanse doelen. Aan deze ernstige en gecompliceerde situatie kan een einde komen als de Amerikaanse troepen zich volledig uit Irak terugtrekken. Deze stap, waar het Iraakse parlement al officieel om heeft gevraagd, kan het leven van Amerikaanse militairen sparen.

De VS is in staat om alleen het luchtruim van Irak te gebruiken, waarbij elk transport over land wordt vermeden. Maar ze zitten in een sterk vijandige omgeving in Irak waar elke soldaat, officier of diplomaat een potentieel doelwit is. Na de vijandige aankondiging van verschillende organisaties in Irak is het duidelijk dat er geen veilige plaats meer is voor de Amerikaanse strijdkrachten in het land. De moord op Sardar Soleimani heeft alle wegen  voor mogelijke onderhandelingen met Iran voor deze Amerikaanse regering afgesloten. Rusland en China staan voor de deur te wachten om binnen te stappen en het vacuüm op te vullen.

Vertaald door Francis J,

Dit artikel is gepubliceerd door Elijah J. Magnier op ejmagnier.com De publicatie wordt niet geblokkeerd door een Paywall. en is vertaald, zodat veel lezers van de inhoud kunnen genieten.

Elijah: “Ik wil mijn volgers en lezers bedanken voor het vertrouwen en de steun. […….] Uw bijdrage, hoe klein ook, helpt de continuïteit te waarborgen. Dank u.”