Bron: Tyler Durden en Chris Hedge Zerohedge 5 januari 2020
De door de VS gepleegde moord op generaal Qassem Soleimani, het hoofd van de Iraanse elite Quds strijdkrachten, zal zorgen voor een wijdverbreide vergeldingsgolf van aanslagen tegen Amerikaanse doelen door Sjiieten die de meerderheid vormen in Irak. Het zal de door Iran gesteunde milities en opstandelingen activeren in Libanon en Syrië en door het gehele Midden-Oosten.
De al bestaande puinhoop van onrust, geweld, mislukte landen en oorlogen in de regio als gevolg van twee decennia van Amerikaanse blunders en misrekeningen, zal een nog veel grotere en gevaarlijkere brand worden. De gevolgen zijn onheilspellend.
Niet alleen zal Amerika ontdekken dat ze in Irak aan alle kanten worden belaagd en misschien er zelfs zullen worden verdreven, maar de situatie kan ons ook direct een oorlog met Iran in sleuren. Het lijkt alsof het Amerikaanse keizerrijk niet stilletjes zal sterven, maar met een grote explosie.
Naast Soleimani werd ook Abu Mahdi al-Muhandis gedood, de adjunct bevelhebber van de door Iran gesteunde milities in Irak die bekend staan onder de naam Popular Mobilization Forces.
De door Amerika uitgevoerde acties kunnen het moreel van de twee architecten van deze moorden, Donald Trump en Benjamin Netanyahu, even tijdelijk wat opvijzelen, maar vanuit het oogpunt van Amerika betekent deze actie zelfmoord van het keizerrijk. Dit kan op geen enkele wijze positief uitpakken. Het opent de deur voor een Armageddon-achtig scenario dat door de krankzinnigen aan de rand van het christelijk rechtse spectrum wordt gekoesterd.
Als het tot een oorlog met Iran komt, zal deze de door China geleverde anti schip raketten, mijnen en artillerie gebruiken om de Straat van Hormoez af te sluiten, de corridor waar 20 procent van de wereldvoorraad olie doorheen gaat. Olieprijzen zullen onmiddellijk verdubbelen, misschien zelfs verdrievoudigen, waardoor de wereldeconomie verwoest zal worden. De vergeldingsaanvallen van Iran op Israël en op Amerikaanse militaire installaties in Irak zullen zorgen voor honderden zo niet duizenden doden.
De Sjiieten in de regio, van Saoedi-Arabië tot Pakistan, zullen een aanval op Iran zien als een religieuze oorlog tegen het Sjiisme. Er wonen in Saoedi-Arabië 2 miljoen Sjiieten, voornamelijk in de olierijke gebieden in het oosten, er is de Sjiitische meerderheid in Irak en er zijn de Sjietische gemeenschappen in Bahrein, Pakistan en Turkije. Deze zullen hun woede richten tegen ons en onze snel verdwijnende bondgenoten.
Er zal een toename komen van terroristische aanvallen, ook op Amerikaanse bodem en er zal wijdverbreide sabotage plaatsvinden van olieproductie in de Perzische Golf. In Libanon zal Hezbollah met hernieuwde kracht aanvallen uitvoeren op het noorden van Israël.
De oorlog met Iran zal de katalysator zijn van een wijdverspreid regionaal conflict dat tegen de tijd dat het is afgelopen, een einde gemaakt zal hebben aan het Amerikaanse keizerrijk en in haar kielzog een berg lijken en smeulende puinhopen achterlaten. Laten we op een wonder hopen zodat wij ons terug kunnen trekken uit deze Dr. Strangelove-achtige zelfverbranding.
Iran dat gezworen heeft wraak te nemen, wordt al verlamd door Amerikaanse economische sancties die door de regering Trump zijn opgelegd toen het zich eenzijdig terugtrok in 2018 uit de met Iran overeengekomen deal voor wat betreft kernwapens. Ondertussen zijn de spanningen tussen Amerika en de Sjiitische meerderheid in Irak sterk toegenomen.
De aanvallen en schermutselingen die tot nu toe echter hebben plaatsgevonden zullen binnenkort kinderspel lijken met wat ons nog te wachten staat.
Na onze aanval in 2003 is Irak dat een verenigd land was, volledig verwoest. Haar ooit moderne infrastructuur lag in puin. Elektriciteit en watervoorziening zijn op z’n best haperend. Er heerst hoge werkeloosheid en onvrede over wijdverspreide overheidscorruptie die heeft geleid tot bloedige protesten op straat.
Tegelijkertijd is de oorlog in Irak verloren. Libië is een mislukt land en Jemen is na vijf jaar bombardementen een humanitaire crisis geworden van ongekende omvang. De “gematigde rebellen” die wij in Syrië hebben gesteund zijn verslagen en het land uit gedreven. Het prijskaartje van al deze militaire waanzin, de grootste strategische blunder in de Amerikaanse geschiedenis, ligt ergens tussen de vijf en zeven biljoen dollar.
Dus, waarom moeten wij oorlog gaan voeren met Iran? Waarom weglopen van een nucleaire overeenkomst waar Iran zich aan heeft gehouden? Waarom een overheid demoniseren die de aartsvijand is van de Taliban en andere jihadistische groeperingen, inclusief Al Qaida en IS? Waarom de feitelijke alliantie die we hadden met Iran in Irak vernietigen? Waarom een regio die al volkomen onstabiel is nog verder destabiliseren?
De generaals en politici die deze oorlogen hebben gelanceerd zijn niet van plan hiervoor de verantwoordelijkheid te nemen. Zij hebben een zondebok nodig. Dat is Iran. Zij redeneren dat de honderdduizenden doden en gewonden, van wie minimaal 200.000 burgers, en de miljoenen mensen die verdreven zijn van huis en haard niet het gevolg kunnen zijn van hun handelen. De opkomst van radicale jihadistische groeperingen en milities die wij initieel hebben opgeleid en bewapend met als gevolg wereldwijd terroristische aanslagen moeten de schuld van iemand anders zijn.
De generaals, de CIA, de wapenfabrikanten die rijk geworden zijn van deze conflicten, politici als George W. Bush, Barack Obama en Donald Trump, samen met al die andere “experts” die fungeren als cheerleaders voor deze eindeloze oorlogen, hebben zichzelf ervan overtuigd en willen ons ook daarvan overtuigen dat het Iran is die verantwoordelijk is voor de door ons veroorzaakte rampen.
De chaos en instabiliteit die wij hebben veroorzaakt in het Midden-Oosten, vooral in Irak en Afghanistan, heeft ervoor gezorgd dat Iran het dominante land in de regio kon worden. Amerika heeft geen flauw benul hoe het haar fouten kan herstellen, behalve door een nieuwe oorlog te beginnen tegen Iran.
Trump, Netanyahu en ook Mohammed bin Salman zitten tot aan hun nek in de problemen en schandalen en denken dat een nieuwe oorlog de aandacht daar vanaf zal leiden. Maar, zij hebben net zomin een strategie voor een oorlog tegen Iran als dat ze die hadden voor hun oorlogen tegen Afghanistan, Irak, Libië, Jemen en Syrië. Dit keer zullen de Europese bondgenoten niet meedoen met een oorlog tegen Iran. Zij hebben de pest in doordat Donald Trump is weggelopen van de nucleaire overeenkomst met Iran. Het Pentagon heeft niet de honderdduizenden manschappen die nodig zijn om een land als Iran aan te vallen en te bezetten.
Internationale wetten en de rechten van 80 miljoen inwoners van Iran worden genegeerd, net zoals ze dat deden met de rechten van inwoners in Afghanistan, Irak, Libië, Jemen en Syrië.
Door de gehele regio zal een oorlog met Iran worden gezien als een oorlog tegen het Sjiisme. Maar dit zijn het soort overwegingen die degene die de oorlogsplannen maken volledig ontgaan. Het aanvallen van Iran zou net zoveel succes opleveren als de aanvallen van Israël in 2006 op Hezbollah. Het gevolg was dat de Libanese bevolking massaal achter de groepering ging staan.
Het bombarderen van de Libanese bevolking zorgde niet voor vredelievende gevoelens bij de bevolking aldaar. Wat zal er gebeuren als we beginnen met het bombarderen van een land met 80 miljoen mensen dat drie keer zo groot is als Frankrijk?
Net zoals Israël is Amerika een pariastaat geworden, dat volkomen maling heeft aan internationale wetgeving. Wij beginnen zogenaamde pre-emptive oorlogen (als eerste toeslaan) die onder internationale wetgeving staan gedefinieerd als “agressieve misdaden”. Oorlogen die zijn gebaseerd op gefabriceerd bewijsmateriaal.
Wij als burgers moeten onze overheid verantwoordelijk houden voor deze misdaden. Als we dat niet doen, dan worden we medeplichtig in het opzetten van een New World Order, één met afgrijselijke consequenties.
Het zou een wereld worden zonder verdragen, statuten en wetten. Het zou
een wereld worden waar ieder land, van een losgeslagen kernmacht tot een
groot keizerrijk, haar eigen wetten zou creëren en maling hebben aan
die van een ander. Een dergelijke New World Order zou een eind maken aan
vijf decennia van internationale samenwerking, grotendeels mogelijk
gemaakt door de Verenigde Staten en ons in een Hobbesiaanse nachtmerrie storten.
Diplomatie, brede samenwerking, verdragen en wetten, alle mechanismen
die zorg dragen voor een beschaafde wereldwijde gemeenschap zouden
worden vervangen door wreedheid.